مویز

مویز:
زبیب‏

میویزج معرب مویزک که او را زبیب الجبل (مویز کوهى) نیز نامند گرم است و خشک اندر درجه سیُم سوزنده است. گر را بکند و شپش بکند و داء الثعلب و داء الحیه ببرد و چون با مصطکى مخلوط نمایند رطوبتهاى غلیظ را از مغز بکشد. و گر خردگى از او بخورند قى آورد لیکن مخاطره است که بکشد. خاصیتش خلطها از سربکشیدن است و مضرتش به سپرز است. و اصلاحش عاقرقرحاست و بهترش سیاه است، شربتى از او یک درم است.

عنب انگورست و او به انجیر مانند است و حصرم سرد و خشکست و زبیب بر حسب مزاج انگورست آن کى از و گرفته بوند.

زبیب بر وزن طبیب است زبیب را به لغت پارسى مویز گویند. زبیب حرارت او قوى‏تر از انگور باشد اما کشمش بدو نزدیک است و اندکى نفخ کند.

خاصیت مویز انگور آن است که ورمها را بنشاند و مایه‏اى که درو بود آن را ببرد و او گرم و تر است. در یک درجه و تخم او قابض است و سردست در یک درجه و خشک است در دو درجه.

زبیب:

به فتح اول بر وزن نجیب هر میوه که خشک شده باشد. و عربان زبیب گویند عموما و خرماى خشک و مویز را گویند، خصوصا و با دانه خوردن مویز درد امعا را نافع است.

در کتب طب سنتى با نام زبیب آمده است به فرانسوى و لاتین‏passulae magore گفته مى ‏شود. مویز انگورى است که روى درخت خشک یا به عبارت بهتر نیمه خشک‏ شده باشد. و بهترین نوع آن مویز پرگوشت، کم دانه آن است از نظر طبیعت مویز گرم و خشک است.

خواص:

اعتدال دهنده اخلاط غلیظ و ملیّن است به تأثیر و جذب داروهاى مسهل کمک مى‏ کند. براى تصفیه ریه مفید است. مقوى کبد و محرک نیروى جنسى اشخاص سرد مزاج مى ‏باشد. براى سرفه بلغمى و بیمارى‏هاى کلیه و زخم روده‏ها نافع است.

و زبیب بر حسب مزاج انگور است آنکه از او گرفته بوند. و غذایش هم چون غذاى اصلش بود به کمى و بیشى و هر چه به گوشت به بود وى شیرین‏تر بود. گرم مزاج باشد و غذاى بسیار دهد سینه و شش را سود کند که اندر او رطوبتى بود غلیظ.

پوسته انگور سرد و خشک و دیر هضم است. مغزش گرم و تر دانه‏اش سرد و خشک است. انگور تازه چیده بادآور است، انگور و مویز همراه دانه داروى دردهاى روده است، مویز براى قلوه و بدن مفید است.

مویز 1کیلوگرم

برای دریافت اطلاعات بیشتر و مشاوره با شماره 09016827659تماس بگیرید.